استفاده هدفمند نور برای رسیدن به جلوه‌های بصری یا زیبایی شناختی تعریف نورپردازی است. روشنایی مناسب و صحیح در بهبود رفتار ها و عملکردها نقش بسیار مؤثری دارد. این مهم علاوه بر تلطیف ظاهری فضا، سهم بزرگی در تاثیر مثبت روانی بر روی کاربران مستقر در محیط را خواهد داشت.  نورپردازی شامل استفاده از هر دو نوع نور طبیعی با بهره گرفتن از نور روز  و نیز منبع نور مصنوعی (مانند لامپ‌ها و چراغ‌ها ) و است.

نورپردازی طبیعی: نور دریافتی از پنجره، نورگیرهای سقفی یا طاقچه‌های نوری  گاهی به عنوان منبع اصلی نور در طول روز در ساختمان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. استفاده از نور طبیعی می‌تواند سهم بسزایی در کاهش مصرف انرژی در ساختمان ها داشته باشد. در تأمین روشنایی (lighting) در طی روز می‌توان از نور خورشید استفاده کرد. نور خورشید دارای طیف کاملی بوده و سازگاری مناسبی با سیستم بینایی انسان‌ها از لحاظ فیزیولوژیکی و روانی دارد. داشتن پنجره‌های بزرگ و نورگیر در خانه یا محل کار می تواند تا حد زیادی نور محیط را تامین کرده و به شکل کاملا طبیعی بر زیبایی محیط و همچنین ایجاد انگیزه در افراد موثر واقع شود. استفاده از نور طبیعی در درمان افسردگی نیز بسیار مفید است.

حتما این اصل را در نظر داشته باشید که هر چقدر هم نور مصنوعی به خوبی تعبیه شود، تا زمانی که نور طبیعی به داخل ساختمان راه پیدا نکند، نه تنها فضای گرفته و دلگیری در ساختمان حاکم می‌شود، بلکه برای روشنایی ساختمان، ملزم به مصرف بالای برق و نور پردازی مصنوعی خواهید بود؛ اما در کنار  نور روز می‌توان از نور الکتریکی یا ترکیبی از هر دو آن‌ها بهره گرفت.

نورپردازی مصنوعی: همان طور که از اسم نورپردازی مصنوعی پیدا است، کاملا نقطه مقابل نورپردازی طبیعی قرار دارد. این نورپردازی شامل هر نوع نوری به غیر از نور طبیعی خورشید می‌شود..

تعبیه و تنظیم نور مصنوعی، به اندازه نور طبیعی اهمیت بسیار بالایی دارد و علاوه بر روشنایی، بیشترین تاثیر خود را در زیبایی ظاهر یک مکان می‌گذارد. همچنین لازم است بدانید بسیاری از لامپ‌ها و چراغ‌ها مانند چراغ‌های دکوراتیو، چراغ خطی و مواردی از این قبیل، زیبایی فضا را دو چندان خواهد کرد. اما نور مصنوعی را می‌توان بر دو دسته نورپردازی معمارانه و نورپردازی صحنه تقسیم کرد که در ادامه با هریک بیشتر آشنا خواهیم شد.